17-02 Negombo
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
17 Februari 2018 | Qatar, Doha
Na een goede vlucht ben ik na 4 uur en een kwartier vliegen tegen 8 uur plaatselijke tij (weer meer tijdsverschil) op het vliegveld van Colombo bij de bagageband. Ken je dat gevoel als alle mensen uit jouw vliegtuig al weg zijn met hun koffer, maar jij daar staat te kijken naar de laatste zelfde bagage die steeds ronddraait op de band, waarna de band op een gegeven moment wordt stilgezet? Nou dat gevoel had ik. Mijn koffer was niet meegekomen met deze vlucht. Het personeel vroeg of ik het strookje had met de code van mijn bagage, maar dat zit niet op mijn ticket of paspoort geplakt. Ook vragen ze of ik mijn koffer kan beschrijven. Tja.....groenig....merk...? Goed voornemen voor de volgende keren is dat ik een foto maak van dat strookje van de bagage en van mijn koffer! Ik houd hoop dat mijn koffer met Job meekomt. Tegen 9.30 uur komt Job bij de bagageband aan. Nu wachten tot alle bagage van dat grotere vliegtuig van hem langskomt. Net als we er een hard hoofd in krijgen of we beide koffers ooit nog terug zullen zien, komt mijn koffer voorbij! Hoera! Maar bij Job hetzelfde als bij mij: band wordt stilgezet en geen koffer. Dan die van hem maar beschrijven aan de balie. Net als we alle types bagage op een groot vel voor ons krijgen om aan te wijzen hoe de koffer er uit ziet, ontdekt Job hem ergens op een trolley! Waarschijnlijk is hij met mijn vlucht meegekomen, maar omdat Job een regenboogkleurige band had beschreven en niet een grijs met rode, heb ik hem er niet uitgehaald. Pfffff.....gelukkig, we kunnen verder en op zoek naar onze chauffeur die bij de uitgang hopelijk nog op ons wacht. Na even zoeken naar de meneer met een Kras-bordje gaan we met hem vast wat geld pinnen en neemt hij ons mee naar buiten. Hmmmm...heerlijk vochtig warm. Hij stelt ons voor aan Moune, die voor de tijd dat we hier zijn onze chauffeur zal zijn. Een aardige man van in de 50. Hij brengt ons naar hotel Camelot in Negombo. Het hotel ligt prachtig aan de kust en we hebben een mooie kamer met uitzicht op zee en zwembad. Snel verkleden en op een ligstoel bijkomen. We slapen wat in de schaduw, want het is flink heet en er staat een heerlijke wind, waardoor je niet merkt dat je verbrandt. Job neemt een duik in zee en ik neem foto's met het plan daarna een duik te nemen. Maar de golfslag en het trekken van de zee is zo sterk dat Job ondersteboven wordt getrokken. Er zijn jonge jongens aan het strand die de prachtigste kunsten uithalen. Ik heb een keer in gedachte dat ik in Spanje ook in zo'n sterk trekkende zee ging zwemmen, ondersteboven ging, echt over de kop, en met mijn bikinibroek op mijn knieën uit het water moest zien te komen. Dat wil ik die jongens niet aandoen, dus ik ga maar in het zwembad zwemmen. Na nog wat luieren gaan we naar het happy hour, waar je twee drankjes voor de prijs van een krijgt. Al met al na drie Cuba libres voor Job en drie Mojito's voor mij bij de buitenbar, waar we kunnen genieten van een prachtige zonsondergang, gaan we douchen. Als we om 19.30 gaan eten, blijkt er een warm/koud buffet aan het strand te zijn. Het ziet er supergezellig uit met allemaal kleine lichtjes. O.a. aan de boot die er 's middags al lag. Lekker eten en prima muzikale onderstreping van een Aziaat die goed de Engelse liedjes kan vertolken met een ander muzikant. Het enige nadeel is dat je met je stoel steeds verder in het zand zakt, waardoor je op het laatst amper over de tafel kunt kijken. Maar dat ongemak nemen we op de koop toe! Bijtijds naar bed, want we hebben in feite een nacht overgeslagen.
-
19 Februari 2018 - 12:25
Marian:
Jeetje zeg, wat een gedoe met die koffers. Ik zou daar helemaal niet tegenkunnen, maar nu dus lekker genieten van zon, happy hour, strand en wat niet al. Pas goed op elkaar!!!
Liefs en dikke zoen -
19 Februari 2018 - 12:39
Laura:
Gelukkig goed gekomen met de reis (en koffers). Het lijkt me nog best spannend om alleen te moeten vliegen. Dat strand klinkt verleidelijk Hanneke.
Geniet ervan daar! -
19 Februari 2018 - 16:28
Linda:
Hoi Hanneke,
wat ontzettend leuk dat jullie in het prachtige Sri Lanka zijn. Ik heb mijn fotoboek van Sri Lanka er nu ook bij gepakt en ik zie dat ik er in 2010 ben geweest. Je raakt inderdaad je bikini broekje kwijt in de zee, weet ik uit ervaring! Bij ons op het strand stonden steeds de hotelmedewerkers te roepen en te zwaaien dat de stroming levensgevaarlijk was. De tsunami stond hen nog helder voor de geest toen. Sri Lanka is heel spiritueel en puur: wij waren toen nog de enige toeristen daar. Ik ben benieuwd hoe dat nu is? Ga je ook naar het olifanten weeshuis? En op wildsafari? er steken trouwens gewoon olifanten de weg over! Je kunt je daar ook heerlijk laten masseren . De treinreis die ze ook in " wie is de mol" maakten is een echte aanrader! Dwars door de theeplantages! Het bezoeken van een theeplantage waar je thee kunt proeven is ook heel leuk: Ceylon heette Sri Lanka eerst: net als de thee. Je hebt er ook hele leuke Montessorischooltjes, die ik daar ook bezocht heb. En de vissers die op palen zitten.Ik ben benieuwd naar Jullie verhalen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
